“Dat heb ik wel moeten leren. Misschien was het mee in de opvoeding geslopen, misschien had ik het mezelf aangepraat, maar lummelen was lange tijd geen optie voor mij. Ik had bijvoorbeeld altijd het gevoel dat anderen veel meer uren in een dag hadden dan ik. Hoe slaagden zij er toch in om te werken, te sporten, te eten, te slapen en nog veel meer terwijl ze elke dag met evenveel tijd begonnen als ik? Het gaf me het gevoel dat ik de hele tijd bezig moest zijn om hetzelfde te kunnen bereiken als zij. Het zorgde er ook voor dat ik op een bepaald moment echt alles tijdsefficiënt en volgens strakke planning organiseerde. Tot de uitstapjes met de kinderen toe. Mij zag je dus maar zelden in de zetel liggen om eens rustig naar een film te kijken.

‍